Asik Syedঅসমৰ সজীৱ ইতিহাসৰ মাজলৈ ডুব গৈ এই অন্বেষণে প্ৰাচীন ৰাজ্য, ঔপনিৱেশিক মুখামুখি, স্বাধীনতাৰ স্থিতিস্থাপক অভিযানৰ মাজেৰে বোৱা এক জটিল টেপেষ্ট্ৰী উন্মোচন কৰে। আহোম বংশৰ সাংস্কৃতিক উজ্জ্বলতাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি অসম চাহৰ বিশ্বব্যাপী প্ৰভাৱলৈকে এই চুটি যাত্ৰাই অসমৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্যৰ জীৱন্ত সাৰমৰ্মক ধৰি ৰাখিছে।
অসমৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য্য
ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব কোণত অৱস্থিত অসম মোহনীয় প্ৰাকৃতিক দৃশ্য আৰু প্ৰাণৱন্ত সংস্কৃতিৰ দেশ। ইয়াৰ ৰসাল চাহ বাগিচা আৰু শক্তিশালী ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ বাহিৰেও এই অঞ্চলটোৱে শতিকাজুৰি নিজকে বোৱা এক চহকী ঐতিহাসিক টেপেষ্ট্ৰীৰ গৌৰৱ কৰে। এই অন্বেষণত আমি অসমৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য্যৰ মাজত গভীৰভাৱে সোমাইছো, প্ৰাচীন কালৰ পৰা বৰ্তমানলৈকে অসমৰ যাত্ৰাৰ সন্ধান উলিয়াওঁ।
প্ৰাচীন শিপা
অসমৰ ইতিহাস প্ৰাচীন সভ্যতাৰ সূতাৰে বোৱা টেপেষ্ট্ৰী। প্ৰাচীন লিপিসমূহ মহাকাব্য মহাভাৰতৰ পৰাই, য’ত অসমত ‘প্ৰাগজ্যোতিষ’ নামেৰে উল্লেখ পোৱা যায়, যিটো পৌৰাণিক ৰাজ্য দানৱ ৰজা নৰকৰ শাসিত। ভূ-প্ৰকৃতিৰ বিন্দু বিন্দুকৈ বিয়পি থকা প্ৰাচীন মন্দিৰ আৰু প্ৰত্নতাত্ত্বিক স্থানৰ অৱশিষ্টই এই ভূমিৰ প্ৰাচীনতাক আলোকপাত কৰিছে।
আহোম বংশঃ ৰাজ্যৰ নিৰ্মাতা
ত্ৰয়োদশ শতিকাত আহোম বংশৰ উত্থানৰ লগে লগে অসমৰ ইতিহাসৰ পৃষ্ঠাবোৰ সঁচা অৰ্থত সজীৱ হৈ উঠে। দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ শন ৰাজ্যৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা আহোমসকলে ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত নিজৰ বাবে এটা নিচ খোদিত কৰিছিল। আহোম বংশৰ কিংবদন্তি প্ৰতিষ্ঠাপক সুকাফায়াই নিজৰ ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা কৰি ছয় শতিকা স্থায়ী শাসন ব্যৱস্থাৰ আৰম্ভণি ঘটায়।
আহোমসকলৰ অধীনত অসমত সমৃদ্ধি আৰু সাংস্কৃতিক ফুলনিৰ যুগ দেখা গৈছিল। বংশৰ শাসনকালত আহোম ৰাজপ্ৰসাদ আৰু শ্ৰদ্ধাৰ হিন্দু তীৰ্থস্থান কামাখ্যা মন্দিৰকে ধৰি আকৰ্ষণীয় কীৰ্তিচিহ্ন নিৰ্মাণ কৰা হয়। অত্যাধুনিক প্ৰশাসন ব্যৱস্থাৰে আহোম ৰজাসকলেও শিল্প, সাহিত্য, ব্যৱসায়ক লালন-পালন কৰা পৰিবেশ গঢ়ি তুলিছিল।
সাংস্কৃতিক সংশ্লেষণ
বাণিজ্যিক পথবোৰ ফুলি উঠাৰ লগে লগে তিব্বত, বাৰ্মা, বংগৰ প্ৰভাৱ শোষণ কৰি অসম সাংস্কৃতিক গলনাংক হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিলে। এই সংযোজনে এক অনন্য অসমীয়া সংস্কৃতিৰ জন্ম দিলে, যাৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ইয়াৰ প্ৰাণৱন্ত উৎসৱ, বিহুৰ দৰে পৰম্পৰাগত নৃত্যৰ ৰূপ, আৰু বিভিন্ন সম্প্ৰদায়ৰ সোৱাদ মিহলি কৰা এক সুকীয়া খাদ্য।
সত্ৰঃ অসমীয়া কলাৰ সংৰক্ষক
পঞ্চদশ শতিকাত সাধু-পণ্ডিত শংকৰদেৱে প্ৰতিষ্ঠা কৰা বৈষ্ণৱী সত্ৰই অসমীয়া কলা-সংস্কৃতি সংৰক্ষণ আৰু প্ৰসাৰৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। এই মঠৰ অনুষ্ঠানসমূহ নৃত্য, সংগীত, ভক্তি আন্দোলনৰ প্ৰচাৰৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰিছিল। সত্ৰসমূহে প্ৰাচীন অসমীয়া পাণ্ডুলিপি পৰম্পৰাৰ ৰক্ষক হিচাপেও কাম কৰিছিল।
ঔপনিৱেশিক জটিলতা
১৯ শতিকাত ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীৰ আগমনে অসমৰ ইতিহাসত এক টাৰ্নিং পইণ্ট হিচাপে পৰিগণিত হৈছিল। অঞ্চলটোৰ চাহ বাগিচা আৰু প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত ব্ৰিটিছে ক্ৰমান্বয়ে নিজৰ প্ৰভাৱ বিস্তাৰ কৰিছিল। কৃষি অৰ্থনীতিৰ পৰিৱৰ্তন আৰু পশ্চিমীয়া শিক্ষাৰ প্ৰৱৰ্তনৰ সাক্ষী হৈ অসম ব্ৰিটিছ ভাৰতৰ অংগ হৈ পৰিল।
অসম চাহ: ব্ৰুইং সমৃদ্ধি
ইংৰাজৰ যুগত চাহৰ খেতি অসমৰ অৰ্থনীতিৰ মূল শিলাস্তম্ভ হৈ পৰিছিল। আজি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাক কাৰ্পেট কৰা বিশাল চাহ বাগিচাবোৰৰ শিপা ঔপনিৱেশিক বাগিচাত। চাহ উদ্যোগে কেৱল অৰ্থনৈতিক সমৃদ্ধি কঢ়িয়াই অনাই নহয়, বিশ্ব চাহ বজাৰতো এক অমলিন চিন ৰাখিলে, অসম চাহে আন্তৰ্জাতিক প্ৰশংসা লাভ কৰিলে।
স্বাধীনতাৰ বাবে সংগ্ৰাম
ভাৰত স্বাধীনতাৰ দিশে আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰামত অসমে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। ১৯৪২ চনৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনে অসমৰ পাহাৰ-ভৈয়ামত প্ৰতিধ্বনিত হৈছিল, গোপীনাথ বৰদলৈ, কনকলতা বৰুৱাৰ দৰে নেতাই জনসাধাৰণক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। অসমীয়া দেশপ্ৰেমিকসকলে দিয়া ত্যাগ জাতিৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ পৃষ্ঠাত অদম্য ছাপ এৰি থৈ গ’ল।
বিভাজনৰ বেদনা: অসমৰ ভূ-প্ৰকৃতিৰ ওপৰত এটা দাগ
১৯৪৭ চনত ভাৰত বিভাজনৰ ফলত অসমৰ বাবে গভীৰ পৰিণতি আছিল। পূব পাকিস্তান (বৰ্তমান বাংলাদেশ)ৰ পৰা শৰণাৰ্থীৰ আগমনৰ ফলত জনগাঁথনিগত উত্তাল পৰিস্থিতিয়ে সামাজিক তন্ত্ৰত প্ৰত্যাহ্বানৰ সৃষ্টি কৰিছিল আৰু ১৯৮৫ চনত “অসম চুক্তি”ৰ উত্থান ঘটিছিল।
সমসাময়িক ৰেনেছাঁ
স্বাধীনতাৰ পিছৰ যুগত অসমে নিজৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যক লালন-পালন কৰি আধুনিকতাৰ সোঁতত নেভিগেট কৰি এক নৱজাগৰণৰ মাজেৰে পাৰ হৈ আহিছে। ৰাজ্যখনে আন্তঃগাঁথনিগত উন্নয়ন, শৈক্ষিক উন্নতি, পৰ্যটনৰ উত্থানৰ সাক্ষী হৈ পৰিছে। ইউনেস্ক’ৰ বিশ্ব ঐতিহ্য ক্ষেত্ৰ কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনে অসমৰ সংৰক্ষণৰ প্ৰতি থকা দায়বদ্ধতাৰ প্ৰমাণ হিচাপে থিয় দিছে।
প্ৰত্যাহ্বান আৰু স্থিতিস্থাপকতা
আন যিকোনো অঞ্চলৰ দৰে অসমতো সমসাময়িক প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে। বানপানীৰ ফলত হোৱা স্থানচ্যুতি, জাতিগত উত্তেজনা, পৰিৱেশৰ চিন্তা আদি বিষয়বোৰ জটিল আখ্যানৰ অংশ। কিন্তু অসমীয়া মনোভাৱৰ স্থিতিস্থাপকতা জিলিকি আছে, কিয়নো ৰাজ্যখনে বহনক্ষম উন্নয়নৰ পদক্ষেপত সক্ৰিয়ভাৱে জড়িত হৈ আছে আৰু ইয়াৰ বৈচিত্ৰময় জনসংখ্যাৰ উদ্বেগক সমাধান কৰিব বিচাৰিছে
উপসংহাৰ
অসমৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য্য হৈছে প্ৰাচীন ৰাজ্যৰ সূতা, ঔপনিৱেশিক প্ৰভাৱ, স্বাধীনতাৰ অদম্য অভিযানেৰে বোৱা বহুস্তৰীয় আখ্যান। অসমৰ বুৰঞ্জীবোৰত খোজ দিওঁতে আমি সময়ৰ ধুমুহা পাৰ হৈ যোৱা, সাংস্কৃতিক পৰিচয় অক্ষত অৱস্থাত উদয় হোৱা এখন স্থিতিস্থাপক ভূমিৰ সন্মুখীন হওঁ। অসমৰ ঐতিহাসিক টেপেষ্ট্ৰী ন
Asik Syed
Neha Baruah
